Lâ İlâhe İllallâhül Melikül Hakkul Mübîn Muhammedün Rasulullahi Sadikul Vadil Emin
Ömer b. el-Hattâb (r.a.)’ın aktardığına göre,
Rasûlüllah (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
“Ameller niyete göredir. Herkes sadece niyetinin karşılığını alır. Kim Allah ve Rasûlü için hicret ederse, hicreti Allah ve Rasûlü’ne olmuştur. Kim de erişeceği bir dünyalık veya evleneceği bir kadından dolayı hicret ederse, hicreti, hicretine sebep olan şeyedir.”
(Buhârî, Bedü’l-Vahy, 1; Müslim, İmâre, 155.)
Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre bir gün
Hz. Peygamber (S.A.V.):
– Helâk eden şu yedi günahtan sakının, buyurdu.
Sahâbîler:
– Ey Allah’ın Resûlü, bunlar nelerdir, diye sordular.
Hz. Peygamber (S.A.V.) :
– Allah’a ortak koşmak,
– büyü yapmak,
– hukuki gerekçeler dışında Allah (C.C.)’ın öldürülmesini haram kıldığı bir kimseyi öldürmek,
– faiz yiyip tefecilik yapmak,
– yetim malı yemek,
– düşman ile savaş yapılırken kaçmak,
– evli ve hiçbir şeyden haberi olmayan namuslu mümin bir kadına zina iftirası atmaktır, buyurdu.
(B2766 Buhârî, Vesâyâ, 23; M262 Müslim, Îmân, 145)
Enes’ten (ra) nakledildiğine göre
Resûlullah (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
“Birbirinizle ilişkilerinizi kesmeyin, birbirinize sırt çevirmeyin. Birbirinize kin tutmayın, birbirinizi kıskanmayın. Ey Allah’ın kulları, kardeş olun. Bir Müslümanın din kardeşine üç günden fazla küs durması helâl olmaz.”
(B6065 Buhârî, Edeb, 57; M6526 Müslim, Birr, 23, M6539 Müslim, Birr, 30)
Abdullah b. Amr b. Âs’tan (ra)
Resûlullah (S.A.V.)’ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
“Şu dört huy kimde bulunursa, o kimse, katıksız münafık olur. Kimde de bu huylardan biri mevcutsa, o huyu bırakıncaya kadar kendisinde münafıklıktan bir huy var demektir:
Bir şey emanet edildiğinde ihanet eder,
konuştuğunda yalan söyler,
sözleşme yaptığında sözleşmeyi bozar,
husumet güttüğünde haddi aşar.”
(B34 Buhârî, Îmân, 24; M210 Müslim, Îmân, 106)
Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre
Resûlullah (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
“Allah, ilim tahsili için yola çıkan kimseye cennete giden yolu kolaylaştırır.”
(M6853 Müslim, Zikir, 38)
Ebû Mûsâ (el-Eş’arî) (ra) tarafından rivayet edildiğine göre
Hz. Peygamber (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
“Allah ’ın benim ile gönderdiği hidayet ve ilim, yeryüzüne yağan bol yağmura benzer. O yağmurun yağdığı yerin bir kısmı, suyu emen bereketli bir topraktır; bolca ot ve çayır bitirir.
Bir kısmı da su emmeyen sert bir yerdir; suyu tutar. Allah da o su ile insanları faydalandırır, insanlar ondan içerler, hayvanlarını ve tarlalarını sularlar.
Bir de o yağmur, kaya gibi sert bir yere yağar. Orası, ne suyu tutar, ne de ot bitirir.
İşte, Allah ’ın dinini anlayan ve Allah ’ın benim aracılığımla gönderdiği hidayet ve ilimden faydalanan, onları öğrenip başkalarına öğreten kimse ile buna önem vermeyen ve benim getirdiğim hidayeti kabul etmeyen kimsenin durumu böyledir.”
(B79 Buhârî, İlim, 20; M5953 Müslim, Fedâil, 15)