Lâ İlâhe İllallâhül Melikül Hakkul Mübîn Muhammedün Rasulullahi Sadikul Vadil Emin
Resûlullah (S.A.V.)’ın himayesine aldığı Ebû Hafs Ömer b. Ebû Seleme Abdullah b. Abdülesed anlatıyor:
Ben, Resûlullah (S.A.V.)’ın bakımında olan bir çocuktum. Yemek yerken elim kabın her tarafına uzanıyordu.
Resûlullah (S.A.V.) :
“Yavrucuğum, besmele çek, sağ elinle ve önünden ye”, buyurdu.
-Ben de ondan sonra hep bu şekilde yedim.
(B5376 Buhârî, Et’ime, 2; M5269 Müslim, Eşribe, 108)
Ebû Katâde’den (ra) rivayet edildiğine göre
Resûlullah (S.A.V.):
“Mescide giren kimse, iki rekât namaz kılmadan oturmasın”, buyurmuştur.
(B1163 Buhârî, Teheccüd, 25; M1654 Müslim, Müsâfirîn, 69)
Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre
Resûlullah (S.A.V.) şöyle demiştir:
“Münafığın alâmeti üçtür: Konuştuğunda yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz, kendisine bir şey emanet edildiği zaman ona hıyanet eder.”
(B33 Buhârî, Îmân, 24; M211 Müslim, Îmân, 107)
Diğer bir rivayette;
“O kimse oruç tutsa, namaz kılsa ve kendisinin Müslüman olduğunu iddia etse de (münafıktır.)” ilâvesi vardır.
(M213 Müslim, Îmân, 109)
İbn Abbâs (ra) anlatıyor:
Resûlullah (S.A.V.) , bir adamın elinde altın yüzük görmüş ve onu parmağından çıkarıp atarak:
–Sizden biri, ateşli koru alıp eline mi takıyor, demişti.
Resûlullah (S.A.V.) gittikten sonra o kimseye:
–Yüzüğünü al da (satmak suretiyle) ondan istifade et, demişlerdi.
–Hayır, Allah Resûlü onu alıp attıktan sonra, vallahi (bir daha) onu elimi sürmem, karşılığını vermişti.
(M5472 Müslim, Libâs, 52)
Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre
Resûlullah (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
“Zan (ile konuşmak)dan sakının; çünkü zan, sözlerin en yalanıdır.
Birbirinizin kusurlarını araştırmayın.
Birbirinize karşı böbürlenmeyin.
Birbirinizi kıskanmayın.
Birbirinize kin tutmayın, birbirinize sırt çevirmeyin.
Ey Allah’ın kulları, Allah’ın emrettiği gibi kardeş olun. Müslüman, Müslümanın kardeşidir. Ona haksızlık etmez, onu yalnız ve yardımsız bırakmaz, onu küçük görmez.”
Resûlullah (S.A.V.), eliyle göğsüne işaret ederek:
“Takva (Allah korkusu) işte buradadır. Takva buradadır. Müslüman kardeşini hor görmesi, kişiye kötülük olarak yeter. Müslümanın, Müslümana kanı, onuru, malı haramdır (saygın ve dokunulmazdır). Allah sizin görünüşünüze ve mallarınıza bakmaz, ama kalplerinize ve amellerinize bakar”, buyurdu.
(M6541-M6543 Müslim, Birr, 32-34; B6066 Buhârî, Edeb, 58)
Enes b. Sîrîn (r.a.) şöyle dedi:
Cündeb el-Kasrî’den işittiğime göre,
Rasulüllah (S.A.V.) şöyle dedi:
“Her kim sabah namazını kılarsa o kimse Allah ’ın koruması altındadır.”
(Müslim, Mesâcid, 262.)
Şeddâd b. Evs (r.a.) şöyle dedi:
Rasûlüllah ’tan (S.A.V.) iki şey ezberledim.
O şöyle dedi:
“Allah, her işte ihsanı (güzel davranmayı) emretmiştir.”
(Müslim, Sayd ve Zebâih, 57.)
“İhsan, Allah’ı görür gibi ibadet etmendir. Sen O ’nu görmüyor olsan da O seni görmektedir…” (Buhârî, Tefsir, (Lokman) 2.)
Ömer b. el-Hattâb (r.a.)’ın aktardığına göre,
Rasûlüllah (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
“Ameller niyete göredir. Herkes sadece niyetinin karşılığını alır. Kim Allah ve Rasûlü için hicret ederse, hicreti Allah ve Rasûlü’ne olmuştur. Kim de erişeceği bir dünyalık veya evleneceği bir kadından dolayı hicret ederse, hicreti, hicretine sebep olan şeyedir.”
(Buhârî, Bedü’l-Vahy, 1; Müslim, İmâre, 155.)
Ümmü Seleme radıyallahu anhâ’dan rivayet edildiğine göre şöyle dedi:
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken dinledim:
“Herhangi bir kul sıkıntıya düşer de “Biz Allah’dan geldik, Allah’a döneceğiz. Allahım, başıma gelen musibetin ecrini ver ve bana bundan daha hayırlısını lutfet” diye dua ederse, Allah Teâlâ onu uğradığı sıkıntıdan dolayı mükafatlandırır ve ona kaybettiğinden daha hayırlısını verir.”
Ümmü Seleme dedi ki, Ebû Seleme öldüğünde ben, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in öğrettiği gibi dua ettim. Allah da bana Ebû Seleme’den daha hayırlısını, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i verdi.
(Müslim, Cenâiz 4)
“Ellezîne izâ esâbethum musîbetun, kâlû innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn(râciûne).” (Bakara Suresi, 156)
Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre bir gün
Hz. Peygamber (S.A.V.):
– Helâk eden şu yedi günahtan sakının, buyurdu.
Sahâbîler:
– Ey Allah’ın Resûlü, bunlar nelerdir, diye sordular.
Hz. Peygamber (S.A.V.) :
– Allah’a ortak koşmak,
– büyü yapmak,
– hukuki gerekçeler dışında Allah (C.C.)’ın öldürülmesini haram kıldığı bir kimseyi öldürmek,
– faiz yiyip tefecilik yapmak,
– yetim malı yemek,
– düşman ile savaş yapılırken kaçmak,
– evli ve hiçbir şeyden haberi olmayan namuslu mümin bir kadına zina iftirası atmaktır, buyurdu.
(B2766 Buhârî, Vesâyâ, 23; M262 Müslim, Îmân, 145)