Lâ İlâhe İllallâhül Melikül Hakkul Mübîn Muhammedün Rasulullahi Sadikul Vadil Emin
Bilâl b. Yahyâ b. Talha b. Ubeydullah”ın, babası aracılığıyla dedesi Talha b. Ubeydullah”tan naklettiğine göre,
Hz. Peygamber (S.A.V.) hilali gördüğünde şöyle derdi:
“Allah”ım! Hilali üzerimize bereket, iman, esenlik ve İslam ile doğur. (Ey hilal!) Benim Rabbim de senin Rabbin de Allah’tır.”
(T3451 Tirmizî, Deavât, 50)
Ebu Hüreyre (R.A.) dedi ki;
Resulullah (S.A.V);
Güneş battığı yerden doğuncaya kadar kıyamet kopmaz. Güneş oradan doğup insanlar onu görünce, toptan hepsi iman ederler. İşte bu, hiçbir nefse imanının fayda vermeyeceği zamandır! buyurdu.
Sonra Resulullah (S.A.V.), “Rabbinin bazı alametleri geldiği gün, önceden inanmamış ya da imanında bir hayır kazanmamış olan kimseye artık imanı bir fayda sağlamaz.” (el-Enam, 8/158) ayetini okudu.
(Buhari, Tefsiru Sure-i En’am 9, Fiten 25,22; Müslim, İman 248(157), Fiten54(157))
Süfyan b. Abdullah es-Sekafî (R.A.)’den rivayet edildiğine göre
Allah Rasûlü (S.A.V.) şöyle demiştir:
“Allah’a iman ettim de, sonra da dosdoğru ol.”
(Müslim, Îmân, 62.)
Oysa kendilerine yalnızca Allah’a kulluk etmeleri, içtenlikle sadece O’na
iman ederek batıl olan her şeyden uzak durmaları; namazı kılmaları ve zekâtı vermeleri emredilmişti. İşte bu dosdoğru dindir.
(Beyyine, 98/5)
Ebû Şüreyh el-Huzâî’den (ra) rivayet edildiğine göre
Hz. Peygamber (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
“Allah (C.C.)’a ve âhiret gününe inanan, komşusuna iyi davransın.
Allah (C.C.)’a ve âhiret gününe iman eden, misafirine ikram etsin.
Allah (C.C.)’a ve âhiret gününe iman eden, ya hayır söylesin ya da sussun.“
(M176 Müslim, Îmân, 77)
Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre
Resûlullah (S.A.V.) şöyle demiştir:
“Münafığın alâmeti üçtür: Konuştuğunda yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz, kendisine bir şey emanet edildiği zaman ona hıyanet eder.”
(B33 Buhârî, Îmân, 24; M211 Müslim, Îmân, 107)
Diğer bir rivayette;
“O kimse oruç tutsa, namaz kılsa ve kendisinin Müslüman olduğunu iddia etse de (münafıktır.)” ilâvesi vardır.
(M213 Müslim, Îmân, 109)
Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre bir gün
Hz. Peygamber (S.A.V.):
– Helâk eden şu yedi günahtan sakının, buyurdu.
Sahâbîler:
– Ey Allah’ın Resûlü, bunlar nelerdir, diye sordular.
Hz. Peygamber (S.A.V.) :
– Allah’a ortak koşmak,
– büyü yapmak,
– hukuki gerekçeler dışında Allah (C.C.)’ın öldürülmesini haram kıldığı bir kimseyi öldürmek,
– faiz yiyip tefecilik yapmak,
– yetim malı yemek,
– düşman ile savaş yapılırken kaçmak,
– evli ve hiçbir şeyden haberi olmayan namuslu mümin bir kadına zina iftirası atmaktır, buyurdu.
(B2766 Buhârî, Vesâyâ, 23; M262 Müslim, Îmân, 145)
Abdullah b. Amr b. Âs’tan (ra)
Resûlullah (S.A.V.)’ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
“Şu dört huy kimde bulunursa, o kimse, katıksız münafık olur. Kimde de bu huylardan biri mevcutsa, o huyu bırakıncaya kadar kendisinde münafıklıktan bir huy var demektir:
Bir şey emanet edildiğinde ihanet eder,
konuştuğunda yalan söyler,
sözleşme yaptığında sözleşmeyi bozar,
husumet güttüğünde haddi aşar.”
(B34 Buhârî, Îmân, 24; M210 Müslim, Îmân, 106)