Lâ İlâhe İllallâhül Melikül Hakkul Mübîn Muhammedün Rasulullahi Sadikul Vadil Emin
Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre
Resûlullah (S.A.V.) şöyle demiştir:
“Münafığın alâmeti üçtür: Konuştuğunda yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz, kendisine bir şey emanet edildiği zaman ona hıyanet eder.”
(B33 Buhârî, Îmân, 24; M211 Müslim, Îmân, 107)
Diğer bir rivayette;
“O kimse oruç tutsa, namaz kılsa ve kendisinin Müslüman olduğunu iddia etse de (münafıktır.)” ilâvesi vardır.
(M213 Müslim, Îmân, 109)
Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre
Resûlullah (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
“Zan (ile konuşmak)dan sakının; çünkü zan, sözlerin en yalanıdır.
Birbirinizin kusurlarını araştırmayın.
Birbirinize karşı böbürlenmeyin.
Birbirinizi kıskanmayın.
Birbirinize kin tutmayın, birbirinize sırt çevirmeyin.
Ey Allah’ın kulları, Allah’ın emrettiği gibi kardeş olun. Müslüman, Müslümanın kardeşidir. Ona haksızlık etmez, onu yalnız ve yardımsız bırakmaz, onu küçük görmez.”
Resûlullah (S.A.V.), eliyle göğsüne işaret ederek:
“Takva (Allah korkusu) işte buradadır. Takva buradadır. Müslüman kardeşini hor görmesi, kişiye kötülük olarak yeter. Müslümanın, Müslümana kanı, onuru, malı haramdır (saygın ve dokunulmazdır). Allah sizin görünüşünüze ve mallarınıza bakmaz, ama kalplerinize ve amellerinize bakar”, buyurdu.
(M6541-M6543 Müslim, Birr, 32-34; B6066 Buhârî, Edeb, 58)
Abdullah b. Amr b. Âs’tan (ra)
Resûlullah (S.A.V.)’ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
“Şu dört huy kimde bulunursa, o kimse, katıksız münafık olur. Kimde de bu huylardan biri mevcutsa, o huyu bırakıncaya kadar kendisinde münafıklıktan bir huy var demektir:
Bir şey emanet edildiğinde ihanet eder,
konuştuğunda yalan söyler,
sözleşme yaptığında sözleşmeyi bozar,
husumet güttüğünde haddi aşar.”
(B34 Buhârî, Îmân, 24; M210 Müslim, Îmân, 106)